“AD TE LEVAVI ANIMAM MEAM”
Introïtus – Ps.24, 1-4
Ad quatri voci inaequalibus a capella
Hasselt, 14 juni 2006,
Opgedragen aan de Internationale Bachdagen Brugge en hun artistiek directeur Ignace Thevelein
Ad te levavi animam meam
Tot U verhef ik mijn ziel;
Deus meus in te confido
Mijn God op U vertrouw ik
Non erubescam :
Laat mij niet beschaamd worden
Neque irrideant me inimici mei :
Laat mijn vijanden mij niet bespotten,
Étenim universi qui te exspectant, non confundentur.
Want alwie naar U uitziet, zal niet worden teleurgesteld.
Ps. Vias tuas, Domine, demonstra mihi:
Wijs mij, Heer, uw wegen
Et sémitas tuas edoce me.
En leer mij uw paden kennen.
Uitgave EUPRINT Heverlee 2006
Time: 4’35
Ook in dit werk krijgt het gregoriaans veel aandacht waardoor het een soort ‘idee-fixe’ wordt van waaruit de compositie wordt opgebouwd in een grote ABA’ structuur. Het openingsmotief wordt gedragen door een melodisch ostinaat dat overgaat in een ritmisch ostinaat bij de mannenstemmen. Het vrouwenkoor beweegt zich over de maatstrepen heen als een soort zwevend parallellisme. Aan de basis van dit middendeel ligt een sterke ritmiek bestaande uit polyritmische elementen. Verderop ondersteunt het terugkerend melodisch ostinaat korte gregoriaanse melodische flarden.
Van het koor wordt een grote souplesse gevraagd zodat het werk zijn nodige vrijheid bekomt.